Opsplitsen en handwerk

Vanmiddag splitsen we op. Met de jongste kinderen reed ik naar de rand van Luxemburg, slechts een half uurtje rijden door de Ardennen. We gingen op onderzoek uit naar de binnenspeeltuin op de grens. 

In de tijd dat ik veel las van Charlotte Masson leerde ik over thuisonderwijs. Dat komt nu zo nu en dan weer boven. Zo ook dat het goed is voor jongeren kinderen om zelf te kunnen ontdekken. Zij omschreef dat wanneer een moeder haar kinderen mee neemt buiten de stad ze haar breiwerk mee kan nemen en de kinderen zelf het best kan laten ontdekken. 

Nu ga ik niet vaak in de natuur zitten met de kinderen, maar ook in een nieuwe speeltuin is het mooi om te merken dat de jongste jongens heel prima zelf ontdekken en gedeelten van de tijd prima hun zusje meenemen in het ontdekken. Af en toe een aanwijzing van mij is dan genoeg.

En zo kon ik een deel van de tijd rustig even haken om bijna mijn sjaal af te krijgen.

Ook het bos proberen we meer met alle leeftijden te ontdekken door veel wandelingetje te maken. Voor mij betekent dat korte wandelingetjes, maar het is leuk dat het nu zo vanuit ons huisje het bos in gaat.

Jaren geleden ontdekte ik voor het rustig voeden van de baby, het voedingsschort. Een aantal jaar gebruikte ik een hydrofielluier om discreet te voeden, maar dat bleek toch lang niet zo makkelijk als een voedingsschort. Ik maakte er ondertussen al een aantal zelf. 

 De bovenstaande heb ik bewaard en hoop ik weer te gaan gebruiken. Gemaakt van stoffen die ik had gekregen en bij de Dorcas gekocht.