Onder moeders toeziend oog
Een eerste schoolweek is altijd weer even aanpassen. Een nieuw ritme voor iedereen. Ook wel fijn om weer wat effectiever aan de slag te kunnen in huis.
En dan vliegt de eerste week weer voorbij. Er kwam van alles wat voorbij: het huis weer schoon krijgen in etappes, de boodschappen bij de versmarkt halen en toen woensdag toch nog een keertje naar het zwembad met de warmte.
Zakken vol bracht ik naar de Dorcas, omdat we een eerste kast hadden uitgezocht in de ene jongenskamer. En ik haalde weer wat verse boekjes en dvd's, hele leuke zaten er bij.
Daar heb ik nu dan allemaal een baby bij, die er grotendeels genoeg aan heeft om onder moeders toeziend oog ondertussen de wereld te verkennen.
Ik ben door de tijd heen meer gaan zien dat een baby niet heel veel meer nodig heeft aan vermaak. Natuurlijk heeft ze wat babyspeelgoed, maar ze onderzoekt het liefst alles waar ze bij kan komen tijdens het tijgeren.
Het mooie is dat er verder eigenlijk nauwelijks vermaak nodig is. Natuurlijk is het extra gezellig wanneer iedereen even een gezellig babbeltje maakt en een knuffel geeft.
En toch....waar ik vroeger dacht dat ik er tijdens het wakker zijn een tijd bij moest zitten om aandacht te geven, merk ik nu dat dat bijzaak is. Als ze mij steeds in de buurt heeft en even kan zien dat ik haar zie dan heeft ze weer genoeg om verder te onderzoeken.
Tot ze moe wordt. Dan gaat ze een poosje in de box liggen om tot rust te komen of in de draagdoek om even mee te worden gedragen.
Reacties
Een reactie posten