Onder moeders toeziend oog

 Een eerste schoolweek is altijd weer even aanpassen. Een nieuw ritme voor iedereen. Ook wel fijn om weer wat effectiever aan de slag te kunnen in huis. 

En dan vliegt de eerste week weer voorbij. Er kwam van alles wat voorbij: het huis weer schoon krijgen in etappes, de boodschappen bij de versmarkt halen en toen woensdag toch nog een keertje naar het zwembad met de warmte. 

Zakken vol bracht ik naar de Dorcas, omdat we een eerste kast hadden uitgezocht in de ene jongenskamer. En ik haalde weer wat verse boekjes en dvd's, hele leuke zaten er bij.

Daar heb ik nu dan allemaal een baby bij, die er grotendeels genoeg aan heeft om onder moeders toeziend oog ondertussen de wereld te verkennen. 

Ik ben door de tijd heen meer gaan zien dat een baby niet heel veel meer nodig heeft aan vermaak. Natuurlijk heeft ze wat babyspeelgoed, maar ze onderzoekt het liefst alles waar ze bij kan komen tijdens het tijgeren.



Het mooie is dat er verder eigenlijk nauwelijks vermaak nodig is. Natuurlijk is het extra gezellig wanneer iedereen even een gezellig babbeltje maakt en een knuffel geeft. 

En toch....waar ik vroeger dacht dat ik er tijdens het wakker zijn een tijd bij moest zitten om aandacht te geven, merk ik nu dat dat bijzaak is. Als ze mij steeds in de buurt heeft en even kan zien dat ik haar zie dan heeft ze weer genoeg om verder te onderzoeken.

Tot ze moe wordt. Dan gaat ze een poosje in de box liggen om tot rust te komen of in de draagdoek om even mee te worden gedragen.

Het is een feest om te zien dat een jong kind met zo weinig tevreden is. Zolang het zich maar geborgen en veilig weet. 

Zo gingen we vanmorgen weer met goede moed aan de slag. Ik maakte nieuw wasmiddel dat weer op was na een aantal weken. Met 10 liter bontwasmiddel moet ik er weer even tegen kunnen. 

Ook zette ik een zak gemengde bonen in de week voor vanavond. Dat wordt samen met verse boontjes en gehakt een prina vulling voor wraps.

En dan hoop ik nog een pompoentaart te maken als speciaal toetje voor 2 dagen. Daarvoor deed ik ook het voorwerk door de pompoen vast gaar te maken. 




Tussen de bedrijven door werd er heel wat getijgerd en aten we ons fruit lekker in de tuin met de kippen en het konijn hoppend en scharrelend om ons heen. 

We haalden nog even een paar boodschappen. Vooral yoghurt en brood, die maak ik nu met de warmte liever niet zelf.

Nog 3 wassen vouwde ik weg en toen was het tijd voor haar voor een dutje. En ik kon nog even een simpele en gezonde salade maken voor de lunch.


Zo vliegt de schooldag voorbij. Nu mag ik alweer de jongsten van school gaan halen. Ook aan hen van 5 en 7 jaar merk ik dat ze het waarderen als papa of mama gewoon aanwezig is. Ze kunnen vaak prima zelf spelen of we doen wat samen. Het meest waardevolle is een veilige, geborgenheid te ervaren en van daaruit de wereld te verkennen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

In vogelvlucht

Het nuttige en het aangename

Dagje uit, dagje thuis